۹۸ درصد حجم آب دریاچه ارومیه از دست رفت؛ ضرورت اجرای سامانه مدیریت جامع منابع آب

💧 دریاچه ارومیه در آستانه از دست رفتن کامل منابع آبی

به گفته استاد زارع از پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی، حجم آب دریاچه ارومیه بیش از ۹۸ درصد نسبت به سطح آن در سال ۱۳۷۴ کاهش یافته است. این کاهش شدید نشان می‌دهد که پیش‌بینی‌های شوم درباره «دریاچه در حال مرگ» اکنون به واقعیت تبدیل شده است.

اثرات زیست‌محیطی و منطقه‌ای

• تأثیر بر الگوهای بارش منطقه‌ای: کاهش آب دریاچه ارومیه بر میکرواقلیم منطقه و میزان بارش‌ها تأثیر مستقیم داشته است.
• پیامدهای کشاورزی و اجتماعی: خشک شدن دریاچه باعث تهدید اراضی کشاورزی، افزایش گرد و غبار نمکی و فشار اقتصادی بر جوامع محلی شده است.

اشتباهات مدیریتی گذشته

پل شهید کلانتری به عنوان نمادی از انتخاب‌های مدیریتی اشتباه شناخته می‌شود که بخشی از مشکلات دریاچه را تشدید کرده است.

راهکار پیشنهادی

کارشناسان تاکید دارند که برای احیای دریاچه ارومیه، سامانه مدیریت جامع و یکپارچه منابع آب باید به سرعت طراحی و اجرا شود. این سامانه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. پایش و کنترل برداشت آب: نصب کنتورهای هوشمند آب در ورودی‌های رودخانه و شبکه‌های آبیاری.
2. مدیریت مصرف کشاورزی و صنعتی: کاهش مصرف و اصلاح روش‌های آبیاری و بهره‌وری آب.
3. پایش محیط‌زیستی و داده‌محور: تحلیل و مدیریت داده‌های منابع آب به صورت یکپارچه برای تصمیم‌گیری علمی و پیشگیرانه.

شرکت ایفا صنعت غرب با ارائه سامانه‌های هوشمند پایش و کنترل مصرف آب می‌تواند نقش مهمی در اجرای چنین برنامه‌ای داشته باشد.

جمع‌بندی

بحران دریاچه ارومیه دیگر یک هشدار نیست؛ واقعیت است. اقدامات سریع، مدیریت یکپارچه منابع آب و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین می‌تواند آخرین فرصت برای جلوگیری از فروپاشی اکوسیستم این دریاچه باشد.